-vore på utflukt med Runar Matsue-Li, han gav oss ein guida tur i landlege omgjevnader.
- Me endte opp på vitjing hjå ei eldre dame frå menigheten, som fortalte om korleis ho kom til Jesus, via ymse sekter.
- Ho serverte oss ein Sakkura-te som rett nok såg ganske god ut, men som viste seg å smake varmt saltvatn.
- Etter vitjinga der åt me lunch heime hjå Runar, som kona, Keiko, hadde laga.
- Vel attende på Hiruzen Bible Camp viste det seg at me straks skulle reise. Igi-sensei og Yamamoto skulle nemleg køyre til Kobe idag, og me kunne sitje på. Utrulig greit.
- 3 og ein halv times køyring seinare var me framme i Kobe, og no ventar heimelaga pizza hjå Haugene straks. Me gler oss.
Dagens sitat: "Du kan sei alt om Japan, uten å juge." Kari Helene Haugen.
"Ikkje i mine bidige levedaga skal eg bli japanmisjonær før dei heve gjennomsnittshøgda på dørene med ein god halvmeter." Yngve, som er lei av konstant hovudpine.
Det ser pent ut, men Sakurate er som en ulv i fåreklær ;)
Dama ba oss om å skrive en hilsen til ho. Denne er fra Maria.
Christian skriver på swahili. Yngve skreiv på hebraisk.
Vår nye venn Thomas Matsue-Li. En skikkelig going.
Gutta til Igi-Sensei er baseballgutter. Herlige gutter med mye hopp og sprett i. De bretta papirtraner til oss idag. Koselig :)
Vi satt på med Igi og Yamamoto fra Hiruzen til Kobe. Her er Yngve midt i en fortelling om Batman. Fascinerende.
Kobe by night. Fra taket på bygget vi bor i er det bare tidenes utsikt. Fint fint fint.
Så ble vi bedt på pizza hos herr og fru Hauge. Og Astrid kommer seint, men godt med kveldens beste utsagn: "For hundre år siden, da jeg var ung..."
Takk for deilig pizza! Å komme til Kobe er nesten som å komme hjem!
8 kommentarer:
Yngve, du tar bare litt "oppmykning" ved en kinesisk bibelskole. Kneling er absolutt pop, og kombinerer du det med harde trestoler som underlag, fikser du fort vanlig gange på kne.
Volia. Problem no more.
Vart det ikkje tid til å ta eit einaste bilete idag, eller? Elles synest eg at lave dører er ei dårleg unnskyldning for ikkje å bli misjonær i Japan, altså!
Yep! Ett par morgonars hårdträning på knä på trästolar gör susen!
Det är som "Gong-fu" - träning av kroppsdelar tills man inte känner någon smärta längre...
(men då måste man ha kommit längre i "kursen" än vad vi har gjort...)
Heisann! Dykk kjenner ikkje meg, men det gjer Inger, og det var gjennom hennar misjonærblogg eg fann denne bloggen. Kan hugse igjen Yngve frå gateevangeliseringa på utfordringskonferansen, så eg reknar med dokke er Misjonshøgskulestudentar på Fjellhaug? Eg har sikta meg inn på den utdanninga der eg og, men veit svært lite om det...
Om ein av dokke har god tid eller lite å finne på, so kanskje eg kan få nokre hint om kva eg begir meg ut på? :)
PS: Er dette en studietur eller ein tur på eige initiativ? Såg sinnsjukt artig ut!!
Guds velsignelse til dokke der nede i Japseland!
Mvh. Lars-Petter
Hei, Lars Petter! Så artig at du tek kontakt med dei. Håper dei kan gi deg litt tips. (Gler meg til guida tur i Dyrkornfjella. Kjem heim 16.juli)
PS: 2.person i fleirtal heiter "de" i subjektform.
Helsing norsklæraren din:)
Å komme til Kobe er å komme hjem:-) Ihvertfall i mine øyne. Og Kobe by night fra bibelskoletaket er rett og slett stort. Se om dere ikke kan komme dere litt opp i fjellet også etter mørkets frembrudd, da blir det enda bedre.
Maria: Eg fekk brev idag om at eg ikkje kom inn på orgelkurset. Beklager at du måtte stå opp tidleg på grunn av meg, til inga nytte! Men kanskje ei nyttig erfaring likevel, for meg iallfall.
Maria: Er du uten nett igjen? Glapp deg akkurat mens jeg leverte selvangivelsen her på mandag. Og siden har du ikke vært pålogget.
Har du det fint i Kobe? Nå savner vi deg skikkelig her!! Klem mamma
Legg inn en kommentar